οικειοτοπώ

οἰκειοτοπῶ, -έω (Α)

πιθ.

1. είμαι οικοδεσπότης

2. (για πλανήτη) είμαι αυτός που κυριαρχεί στον ζωδιακό κύκλο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < οἰκεῖος + -τοπῶ (< τόπος), πρβλ. ιδιο-τοπώ].